PIJARY.INFO

25 жніўня з нагоды ўспаміну заснавальніка ордэна Піяраў святога Юзафа Каласанса біскуп Віцебскай дыяцэзіі Алег Буткевіч узначаліў адпустовую Св. Імшу ў парафіі Унебаўзяцця Найсвяцейшай Марыі Панны (Ліда-Індустрыяльны).

Кажуць, што кожны святы папулярны ў свой час, асоба Юзафа Каласанса актуальна ўжо амаль 400 год, бо пакліканне да выхавання дзяцей і моладзі – гэта пакліканне не толькі айцоў-піяраў, але і ўсіх бацькоў, а святы Юзаф Каласанс выдатны для гэтага прыклад.

Лета – гэта асаблівы час для дзетак, час канікулаў і адпачынку. Але маленькія вернікі з піярскай парафіі Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі (Ліда-Індустрыяльны) добра ведаюць, што няма канікулаў ад Бога, а ёсць канікулы з Богам. Менавіта гэтыя словы і сталі своеасаблівым дэвізам лагера, які адбыўся ў нашай парафіі ўжо трынаццаты раз (з 2004 года)! Як і штогод, на працягу васьмі дзён (з 14 па 21 жніўня) дзеці маглі праводзіць свой час з песнямі, танцамі, гульнямі і ў той жа момант удасканальваць сваю веру. Сёлета ў лагеры прынялі ўдзел 289 дзяцей і 25 важатых!

Пад час падрыхтоўкі да лагера мы глядзелі прагноз надвор’я, і станавілася сумна, бо перадавалі дажджы і навальніцы. І вось сабраўшыся 14 жніўня на дзіцячай Святой Імшы, дзе адбылося адкрыццё “Канікулаў з Богам”, усе прысутныя пастанавілі штодзень маліцца аб добрым надвор’і на цэлы тыдзень. Цяпер ужо з упэўненасцю можна сказаць: адбыўся сапраўны цуд! Кожны дзень нам свяціла сонейка і дзеткі маглі адпачываць згодна са складзенай праграмай.

“Ці вядзе ваша зямная дарога да Нябеснага валадарства? Якая ваша вера?” – гэтыя пытанні былі адрасаваны ў прывітальным слове дапаможным біскупам Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі Юрыем Касабуцкім кожнаму верніку падчас адпустовай Св. Імшы ў парафіі Унебаўзяцця НПМ, Ліда-Індустрыяльны. Менавіта,Урачыстасць Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі з’яўляецца той нагодай, якая сабрала 15 жніўня шматлікіх вернікаў з аднайменнай парафіі.

“Як вобраз Марыі можа дапамагчы нам, хрысціянам, у змаганні за Нябеснае валадарства?..” – чарговае пытанне кс. біскупа Юрыя. Напэўна, наследаванне рыс Марыі – гэта той шлях, ідучы па якім можна ўдасканаліцца ў веры. Сапраўды, цяжка знайсці асобу, чые б вера і адданасць былі большымі, чым у Марыі. Бо хто, як не Марыя, ніколі не наракаў, нягледзячы на неабходнасць уцякаць ад пераследу з Іудзеі ў Егіпет, няглядзечы на церпенні падчас катавання Езуса?.. Хто, як не Марыя, з’яўляецца прыкладам служэння іншаму чалавеку?.. Хочацца спадзявацца, што постаць Марыі, яе цноты будуць для кожнага ўзорам стойкасці і вытрываласці ў хвіліны цяжкасцяў і выпрабаванняў.

«Viva, viva, viva – Kalasanz!» – гэтыя словы крычалкі, напэўна, яшчэ надоўга застануцца ў сэрцы кожнага ўдзельніка Дзён ў дыяцэзіі, якія адбыліся ў Бальшэва, Гданьская архідыяцэзія, дзе сабралася больш за 630 маладых людей з Аргенціны, Аўстрыі, Беларусі, Чылі, Чэхіі, Дамініканскай Рэспублікі, Мексікі, Пуэрта-Рыка, ЗША, Венгрыі, а таксама з Польшчы. Менавіта наследаванне харызмы св. Юзафа Каласанса, заснавальніка ордэна піяраў, аб’яднала моладзь з 11 краін свету на кашубскай зямлі. Таксама і група піярскй моладзі з Ліды, Шчучына і Чавусаў разам з а. Андрэем Агелем SP, а. Віталіем Слукой SP і а. Гжэгожам Ксёнжэкам SP мела радасць падрыхтавацца разам з усёй піярскай сям’ёй да Сусветных дзён моладзі.

Моладзь шчучынскай парафіі Св. Тэрэзы Авільскай прыняла ўдзел у даўно запланаваным адпачынку ў форме тыднёвых рэкалекцый. Летнік пачаўся 18 ліпеня.

«Колькасць ў 27 чалавек мяне, як выхавальніка і аднаго з арганізатараў, даволі моцна насцярожыла, але не спужала і не спыніла, — падзялілася з Catholic.by Алена Мыслівец. — Вясковая хата, вакол авечкі, рэчка, мясцовыя жыхары і наперадзе сем дзён невядомасці…»

Асабліва актуальным гучыць заклік “Будзьце міласэрнымі, як і Айцец ваш міласэрны” ў Год Міласэрнасці, які зараз перажывае Паўсюдны Касцёл. Здзяйсненне ўчынкаў міласэрнасці ёсць асноўны спосаб сведчання любові да бліжняга, да чаго і заклікаў дыякан Андрэй Ганчар, які летам бягучага года збіраецца на місіі ў Камерун, падчас нядзельнага казання ў піярскай парафіі імя Унебаўзяцця НПМ у Лідзе (м-р Індустрыяльны).

Падчас казання дыякан Андрэй распавеў гісторыю свайго місіянерскага паклікання, адзначыўшы, што шлях да місіянерскага служэння адкрыў яшчэ падчас фармацыі ў семінарыі, затым удасканаліў сваю ўпэўненасць, што служэнне найбольш патрабуючым, нясенне Евангелля тым, дзе пра Яго яшчэ не чулі, з’яўляецца дарогай, па якой ён хоча ісці, падчас місіянерскай практыкі ў Казахстане.