PIJARY.INFO

30 красавіка ў піярскай парафіі Унебаўзяцця НПМ у Лідзе (Індустрыяльны) 37 асобаў прыняло сакрамэнт канфірмацыі з рук дапаможнага біскупа Гродзенскай дыяцэзіі Юзафа Станеўскага. Ва ўрачыстай св. Імшы прыняў удзел кс. канонік Уладзімір Гуляй, пробашч лідскай парафіі Узвышэння Святога Крыжа, і а. Андрэй Агель SP, які рыхтаваў вернікаў да прыняцця сакрамэнту сталасці.

Біскуп Юзаф заклікаў кандыдатаў адкрыцца на Духа Святога і сем Ягоных дароў: мудрасцi, розуму, рады, мужнасцi, умеласцi, пабожнасцi i боязі Божай. Падыходзячы да кожнага, іерарх намашчваў алеем святога хрызма і накіроўваў словы: “Прымі знак Духа Святога”.

У шостую нядзелю Вялікага посту, якая носіць назву Пальмавай нядзелі або Нядзелі Мукі Пана, узгадваецца ўрачысты ўваход Езуса у Ерузалем, калі габрэі радасна віталі Яго пальмавымі галінкамі. У нашай традыцыі ў гэты дзень вернікі прыносяць у касцёл прыгожа аздобленыя галінкі вербаў — сімвал жыцця, якое адраджаецца.

Ужо з самай раніцы вернікі нашай парафіі спяшаліся ў святыню з прыгожымі вербамі, каб разам  перажываць таямніцы пакуты, смерці і змёртвыхпаўстання Хрыста, нашага Збаўцы і Пана. На кожнай св. Імшы было мнагалюдна.

У час Вялікага  посту мы стараемся падрыхтавацца да самага галоўнага свята – Вялікадня. Для гэтага кожны прымае асабістую пастанову, абмяжоўваючы сябе ў нечым, каб за гэты час умацаваць свой дух і навучыцца быць свабодным ад людскіх прыхільнасцяў. Таксама неабходнымі  сродкамі Вялікага посту з’яўляюцца глыбокая малітва, разважанне мукі Панскай і ўдзел у парафіяльных рэкалекцыях, так званых духоўных практыкаваннях, якія дазваляюць нам выйсці на шлях сяброўства з Богам Збаўцам.

 У бягучым годзе ў нашай парафіі рэкалекцый праходзілі 3 — 5 красавіка пад кіраўніцтвам ксяндза Уладзіслава Сурвілы з Магілёва. Кожны з удзелькаў рэкалекцый у першую чаргу зразумеў, што галоўнае ў падрыхтоўцы да свята Уваскрасення Хрыста – прымірэнне з Богам і людзьмі праз сакрамэнт споведзі. Праз гэты сакрамэнт чалавек як ніколі можа адчуць міласэрную і ўседаравальную любоў Бога. Дзякуючы ксяндзу Уладзіславу вернікі нашай парафіі дасканала падрыхтаваліся да шчырай споведзі, якая праходзілі 4 красавіка. У гэты дзень у святыні на кожнай св. Імшы было вельмі мнагалюдна.

2 красавіка падчас урачыстай св. Імшы павялічылася міністранцкая супольнасць  нашай парафіі. Пасля году падрыхтоўкі  ў міністранты былі прыняты Арцём Лемантовіч і Уладзіслаў Ходзер.

Кс. пробашч Андрэй  Агель асвяціў  прыгожыя комжы хлопчыкаў і дапамог  іх апрануць.  Новыя міністранты далі міністранцкае абяцанне, што сваю паслугу пры алтары будуць спаўняць належным чынам. Старэйшыя жа міністранты аднавілі сваю прысягу. Кс. Андрэй  пажадаў усім  хлопчыкам быць прыкладам для іншых, каб ніякія зямныя спакусы не раз’ядналі іх з Богам, не звялі іх са шляху служэння Хрысту.

Усе міністранты нашай парафіі сваёй паставай   паказваюць, як трэба актыўна перажываць літургію.  Праз сваё служэнне яны сведчаць аб тым, што кожнае літургічнае набажэнства, якое адпраўляецца ў касцёле, — гэта не толькі справа святара, але справа ўсёй парафіі,  усіх вернікаў.

Нядзельная ўрачыстасць была хвалюючай не толькі для міністрантаў, але і для іх бацькоў, аб чым сведчаць іх пранікнёныя словы ў канцы св. Імшы. Бацькі павіншавалі сваіх дзяцей з атрыманнем імі новага статусу і выказалі словы падзякі кс. пробашчу Андрэю за грунтоўную падрыхтоўку хлопчыкаў, за шчырыя, добразычлівыя адносіны, за станоўчы прыклад і ахвярнасць, а таксама за дапамогу ў выхаванні дзяцей.

6 студзеня ва ўрачыстасць Аб’яўлення Пана ксендз біскуп Юзаф Станеўскі наведаў парафію Унебаўзяцця НМП (Ліда-Індустрыяльны), дзе ўзначаліў вячэрнюю святую Імшу. Шматлікая колькасць вернікаў сабралася ў парафіяльнай святыні, каб сустрэцца з Панам і прывітаць жаданага госця. У сваёй гаміліі ксендз біскуп прыгадаў гісторыю трох мудрацоў, якіх традыцыя называе трыма каралямі. Гэта былі вучоныя, багатыя і ўплывовыя людзі. Іх пошукі Караля-месіі, пакланенне і ахвяраванне Яму дароў сведчыць аб тым, што Сын Божы стаў чалавекам, каб збавіць усе народы, а не толькі габрэйскі. Важна, каб у сваім жыцці мы ўмелі знаходзіць дарогу да Хрыста, як знайшлі яе мудрацы з Усходу. Мы павінны імкнуцца крочыць тым шляхам, які ўказвае нам Збаўца. Гэта ўрачыстасць стала для многіх вернікаў важным днём іх жыцця: узбагачаныя Божым Словам, узрушаныя прыемнай сустрэчай яны выйшлі з парафіяльнай святыні з цвёрдым намерам ісці далей па жыцці за Зоркай Хрыста.